ALLAHIMIN EN GÜZEL EMANETİ

Canım oğlum, küçük kuzum;

Bugün saat 7:48 de 4.8 şiddetinde bir depremle uyandık sabaha. Gözümü açmamla seni yanımda duran beşiğinden almam bir oldu. Daha önce çok deprem gördüm bazıları daha şiddetliydi ama hiç bukadar korktuğumu hatırlamıyorum. Önceden bina yıkılacak, enkaz altında kalıcam diye korkardım hep. Bugünse bambaşka bir korku bambaşka bir acı kapladı yüreğimi. Ya sana bişey olursa, ya üstüne bir şey düşerse, ya canın acırsa diye geçti aklımdan. Sımsıkı sarıldım sana. Saniyeler içinde bukadar çok dua etmemişimdir heralde şimdiye dek. Seni yatağından öyle bir hışımla aldımki tek elimle, sen korkup dakikalarca ağladın, sen ağladıkça ben sana daha sıkı sarıldım, seninle birlikte ağladım. Anneliğimin bu 3. ayında anneliğin nedemek olduğunu yaşayarak birkez daha öğrendim. En büyük tehlikede bile biran bile kendini düşünmemekmiş annelik yavrum. Başka hiçbirşey getirmeden aklına yavrunu korumaya çalışmakmış. Saatlerce bırakmadım seni kucağımdan. Sanki kollarımda olunca seni hertürlü tehlikeden koruyabilirmişim gibi hissettim ve biran bile bırakmadım o küçücük bedenini. Ben sana sarılıp ağladıkça sen şaşkın şaşkın yüzüme bakıyordun hiçbirşey anlamadan. Anlamıyordun sana bişey olmasından ne çok korktuğumu, nasıl canımın acıdığını. Sonra ağlamayı kesip öyle bir gülücük attınki bana beni güldürmek istercesine ne büyük bir güzelliğe sahibim diye düşünüp şükürler ettim Allahıma.

Sana çok başka, çok güzel şeyler yazarım diye geçiriyordum aklımdan 3. ayını kutladığımız bugünde. Ama daha bitmedi tabiî ki yazacaklarım. Evet bugün 25 nisan 2008 Cuma senin o güzel gözlerinle buluşalı tam 3 ay oldu bugün. Şuan saat 20:31 ve ben sana seni ne çok sevdiğimi anlayabilmen için yazıyorum bunları. Olurda birgün bana bir şey olursa annenin nedemek olduğunu bir parçada olsa bilesin diye. Sana söyleyemezsem seni neçok sevdiğimi, benim için nedemek olduğunu, bunları okuyup benim cümlelerimden öğren diye yazıyorum. Kocaman adam oldun artık, tam 3 aydır evimizdesin, neşemiz, mutluluğumuz, her şeyimiz sensin. Artık bizi tanımaya başladın, seninle konuşunca gülücükler saçıyorsun etrafına. Sesin daha çok çıkmaya başladı istediğini yaptırana kadar bağırıyorsun. Ben hergeçen gün daha çok alışıyorum ve daha çok seviyorum anneliği. Negüzel bir duygu yaşatıyorsun bana kuzum. Artık yaramazlık yapmaya bile başladın saç çekmeye, tırnak atmaya bide en komik olanı mamayı ağzında biriktirip tükürmeye başladın. Öyle komik oluyoki ağzından püskürterek o mamayı çıkarışın. Ama sadece sen yapınca komik. Benki en ufak şeyden tiksinen aman diyen annen senin her şeyini ölesiye seviyorum oğlum. Her gaz çıkarışında zafer kazanmış gibi seviniyorum. Bir hafta kabızlık çekip bir haftanın sonunda üzerindeki her şeyi kirleterek kabızlıktan kurtulduğunda bayram etmiştim . Hiç sevmem dediğim şeyleri sevdirdin, sevdiğim şeylerden vazgeçirdin, umrumda olmaz dediğim şeyleri hayatımın anlamı yaptın. Hayatımın anlamı oldun. İyiki geldin dünyama kuzucum. İyiki benimsin ve ben iyiki senin annenim. Senden önce neyapıyordum nasıl vakit geçiriyordum hatırlamıyorum bile. Sen hep vardın sanki hayatımda. Yaşamım seninle rengarenk, cıvıl cıvıl. Hergünüm birbirinden güzel, seninle geçen heran birbirinden özel. Canımın en güzel parçası, hayattaki en güzel emeğim iyiki doğdun. Seninle birlikte bende doğdum. Senin yeni dünyandaki 3. ayın, benimde anne olup dünyaya yeniden gelişimin. Seni çok seviyorum oğlum. İyiki varsın ve Allahım seni bana bağışlasın.

ANNEN

25 NİSAN 2008 CUMA
DENİZLİ 20:31